ارتباطات محدود میرحسین موسوی و زهرا رهنورد با خانواده از آخرین روز سال ۹۱ به صورت کامل قطع شده است و از وضعیت آنها هیچ گونه خبری در دست نیست.
به گزارش کلمه، پس از دیدار میرحسین موسوی و زهرا رهنورد با دخترانشان در روز سی ام اسفندماه، که پس از چند ماه محرومیت از ملاقات صورت گرفته بود، آنها از هر گونه تماس حتی تلفنی نیز محروم شده اند. این میزان بی خبری مطلق و بی سابقه از این دو همراه جنبش سبز، باعث نگرانی شدید خانواده شده است.
پیش از این هم، حتی در زمانی که دختران موسوی و رهنورد تا چند ماه از پدر و مادر خود بی خبر می ماندند، این دو همراه محصور مردم هر چند هفته یک بار می توانستند با برخی اقوام خود تماس کوتاه تلفنی داشته باشند و از سلامتی و احوال خود خبر دهند.
اما در بیست روز اخیر حتی این تماس های محدود نیز به صورت کامل قطع شده است و بدین ترتیب، میرحسین و رهنورد در هفته های اخیر در تنهایی مطلق و خانواده آنها نیز در بی خبری کامل به سر می برند.
مهدی کروبی، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد از بهمن ماه سال ۸۹ بدون هیچ گونه استناد قانونی در حصر خانگی به سر می برند. در قوانین تخلفات و جرائم کشور، تعبیر و مجازاتی به اسم حصر وجود ندارد. ضمن اینکه همین روند از آغاز بدون طی هرگونه فرایند قانونی شکل گرفته و در طول مدت بیش از دو سال اخیر نیز خارج از هر گونه ضوابط قانونی ادامه یافته است.
این همراهان جنبش سبز در حبس خانگی حتی از حقوق یک زندانی معمولی در مورد ملاقات، تماس و مرخصی برخوردار نبوده اند. همین مساله سبب شده که تماس آن ها با خانواده شان از روال مشخصی برخوردار نباشد و هر گاه که زندانبان بخواهد و تشخیص دهد، قطع شود. به گونه ای که زهرا رهنورد در سال نو حتی امکان تماس با مادرش را نداشته است و در کنار میرحسین موسوی سال را در بی خبری مطلق و تنهایی محض نو کرده اند.
مجازات میرحسین موسوی و زهرا رهنورد به دلیل همراهی با اعتراضات مردم به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، به خانواده آنها نیز گسترش یافته است. دختران موسوی و رهنورد امسال سومین نوروز را هم در نبود پدر و مادرشان گذراندند و با این حال در وصف آخرین دیدار نوشتند: ما را با پدر و مادر گفتگو هاست؛ زان که آنجا جمله اعضا چشم می‌باید بود و گوش. آنها مثل چشمه پاک شده‌اند و چشمه چقدر زیباست و ما چقدر تشنه. دل به چشمه می‌سپاریم و در بی‌زمانیشان غرق می‌شویم. آنها را که می‌برند مامور‌ها بازو به بازوی هم می‌دهند تا ذره‌ای نزدیک پدر و مادر نشویم. درود برشما که در بند ظالمین هم که باشید صاحبان بند از فکر و کلامتان تا این حد نگرانند!
در طول مدت حصر خانگی موسوی و رهنورد، حاکمان نه قانون که قدرت سرکوب خود را ملاک رفتار با آن ها قرار داده اند. اما این که چرا بعد از این مدت و در حالی که حاکمان فعلی مدعی فروکش کردن جنبش سبز هستند فشارها بر همراهان جنبش افزایش یافته و چرا همچنان از محاکمه علنی و قانونی ها آنها واهمه دارند، امری است که نشان از آگاهی حاکمان به حیات جنبش سبز و تاثیرگذاری میرحسین و رهنورد و کروبی در میان افکار عمومی دارد
به گزارش کلمه، پس از دیدار میرحسین موسوی و زهرا رهنورد با دخترانشان در روز سی ام اسفندماه، که پس از چند ماه محرومیت از ملاقات صورت گرفته بود، آنها از هر گونه تماس حتی تلفنی نیز محروم شده اند. این میزان بی خبری مطلق و بی سابقه از این دو همراه جنبش سبز، باعث نگرانی شدید خانواده شده است.
پیش از این هم، حتی در زمانی که دختران موسوی و رهنورد تا چند ماه از پدر و مادر خود بی خبر می ماندند، این دو همراه محصور مردم هر چند هفته یک بار می توانستند با برخی اقوام خود تماس کوتاه تلفنی داشته باشند و از سلامتی و احوال خود خبر دهند.
اما در بیست روز اخیر حتی این تماس های محدود نیز به صورت کامل قطع شده است و بدین ترتیب، میرحسین و رهنورد در هفته های اخیر در تنهایی مطلق و خانواده آنها نیز در بی خبری کامل به سر می برند.
مهدی کروبی، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد از بهمن ماه سال ۸۹ بدون هیچ گونه استناد قانونی در حصر خانگی به سر می برند. در قوانین تخلفات و جرائم کشور، تعبیر و مجازاتی به اسم حصر وجود ندارد. ضمن اینکه همین روند از آغاز بدون طی هرگونه فرایند قانونی شکل گرفته و در طول مدت بیش از دو سال اخیر نیز خارج از هر گونه ضوابط قانونی ادامه یافته است.
این همراهان جنبش سبز در حبس خانگی حتی از حقوق یک زندانی معمولی در مورد ملاقات، تماس و مرخصی برخوردار نبوده اند. همین مساله سبب شده که تماس آن ها با خانواده شان از روال مشخصی برخوردار نباشد و هر گاه که زندانبان بخواهد و تشخیص دهد، قطع شود. به گونه ای که زهرا رهنورد در سال نو حتی امکان تماس با مادرش را نداشته است و در کنار میرحسین موسوی سال را در بی خبری مطلق و تنهایی محض نو کرده اند.
مجازات میرحسین موسوی و زهرا رهنورد به دلیل همراهی با اعتراضات مردم به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، به خانواده آنها نیز گسترش یافته است. دختران موسوی و رهنورد امسال سومین نوروز را هم در نبود پدر و مادرشان گذراندند و با این حال در وصف آخرین دیدار نوشتند: ما را با پدر و مادر گفتگو هاست؛ زان که آنجا جمله اعضا چشم می‌باید بود و گوش. آنها مثل چشمه پاک شده‌اند و چشمه چقدر زیباست و ما چقدر تشنه. دل به چشمه می‌سپاریم و در بی‌زمانیشان غرق می‌شویم. آنها را که می‌برند مامور‌ها بازو به بازوی هم می‌دهند تا ذره‌ای نزدیک پدر و مادر نشویم. درود برشما که در بند ظالمین هم که باشید صاحبان بند از فکر و کلامتان تا این حد نگرانند!
در طول مدت حصر خانگی موسوی و رهنورد، حاکمان نه قانون که قدرت سرکوب خود را ملاک رفتار با آن ها قرار داده اند. اما این که چرا بعد از این مدت و در حالی که حاکمان فعلی مدعی فروکش کردن جنبش سبز هستند فشارها بر همراهان جنبش افزایش یافته و چرا همچنان از محاکمه علنی و قانونی ها آنها واهمه دارند، امری است که نشان از آگاهی حاکمان به حیات جنبش سبز و تاثیرگذاری میرحسین و رهنورد و کروبی در میان افکار عمومی دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر