بی توجهی مسوولان بهداری زندان اوین در رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی در این زندان باعث ایجاد نگرانی شده است. در هفته گذشته دو مرتبه نگهبانان بند زنان از بهداری اوین تقاضای آمبولانس کردند اما آنها توجهی به خواسته نگهبانان زندان نداشتند.
به گزارش خبرنگار کلمه، این روزها بهداری زندان اوین کمترین توجهی به در خواستهای زندانیان سیاسی در بند زنان و مردان دارد. در هفته گذشته دو نفر از زندانیان زن دچار حملههای عصبی و آسم خطرناک شدند که نگهبانان نیز از وخامت حال آنها نگران شدند، اما بهداری زندان در فرستادن آمبولانس و رسیدگی به موقع به آنها تعلل کرد تا جایی که این زندانیان با حال وخیمی راهی بهداری زندان شدند این موضوع موجب نگرانی خانواده زندانیان بند زنان و همچنین خانواده زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین شده است.
یکی از نگهبانها به زندانیان میگوید: “در حقیقت پس از مرگ ستار بهشتی به عنوان آخرین مورد از بیتوجهی مسئولان زندان، دست کم زندانبانان بند سیاسی زنان و مردان اوین تلاش میکنند تا مانع تکرار این حوادث شوند. اما با عدم همکاری دیگر بخشهای زندان به ویژه بهداری مواجه میشوند.”
عدم همکاری مسئولان بهداری با تقاضاهای زندانیان برای معالجه به موقع خارج از زندان که همراه با رد این درخواستهای از سوی دادستانی تهران بوده، در سه سال گذشته دست کم مرگ چهار نفر هدی صابر، ناصر قاسمی، محسن دکمه چی و محمد ناهید را به دنبال داشته است. هر چند در این موارد عدم موافقت دادستانی برای اعزام آنها به بیرون از زندان جهت ادامه معالجه مطرح بوده، اما کم توجهی و گاه بیعلاقگی مسئولان بهداری و دکترهای مستقر در بهداری زندان که تنها باید وظیفه پزشکی خود را بنا به سوگندی که خوردهاند انجام دهند، مزید بر علت بوده و یا حتی اقدام دیر هنگام آنها در فرستادن گزارش مستند و مستدل پزشکی به دادستانی تهران را نباید در این مورد از نظر دور داشت.
بر اساس این گزارش یکی از زندانیان بند ۳۵۰ که به تازگی آزاد شده به تجربه خود در برخورد با پزشکان بهداری اشاره میکند که “چند نفری از این پزشکان به گونهای با تو برخورد میکنند کهگاه تو را یاد رفتار بازجویان وزارت اطلاعات میاندازند.”
داروهای تکراری، به دلیل نبود داروهای مناسب در داروخانه زندان و عدم همراهی برای ارائه نسخه به خانوادهها تا آنها داروها را تهیه کنند از دیگر مواردی است که باید به فهرست بیتوجهیهای آگاهانه برخی از پزشکان و مسئولان بهداری زندان اوین نسبت به زندانیان سیاسی به آنها اشاره کرد.
----------
زندانیان هر جامعه که بر هز دلیلی از خدمات اجتماعی خود محروم شده اند و در حبس به سر میبرند طبق قوانین بین المللی حقوق بشر از حقوق هایی برخوردارند مه مقامات مسول هر بازداشتگاه یا زندان موظف به رعایت این حقوق در حق زندانی است که یکی از انها بررسی وضعیت سلامت و بهداشت زندانیان است.که متاسفانه همانند اکثر بر خورد های حکومت ایران در آن سهل انگاری فراوانی میشود.
رسیدگی ،تشخیص و درمان وضعیت بیماران زندانی به عهده بهداری و یا واحد سلامت زندان هاست که خصوصا در زندان اوین و بطور برجسته زندانیان سیاسی و امنیتی از رسیدگی بسیار ضعیفی برخوردارند که این موضع در تضاد با قوانینبین المللی حقوق بشر است.
به گزارش خبرنگار کلمه، این روزها بهداری زندان اوین کمترین توجهی به در خواستهای زندانیان سیاسی در بند زنان و مردان دارد. در هفته گذشته دو نفر از زندانیان زن دچار حملههای عصبی و آسم خطرناک شدند که نگهبانان نیز از وخامت حال آنها نگران شدند، اما بهداری زندان در فرستادن آمبولانس و رسیدگی به موقع به آنها تعلل کرد تا جایی که این زندانیان با حال وخیمی راهی بهداری زندان شدند این موضوع موجب نگرانی خانواده زندانیان بند زنان و همچنین خانواده زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین شده است.
یکی از نگهبانها به زندانیان میگوید: “در حقیقت پس از مرگ ستار بهشتی به عنوان آخرین مورد از بیتوجهی مسئولان زندان، دست کم زندانبانان بند سیاسی زنان و مردان اوین تلاش میکنند تا مانع تکرار این حوادث شوند. اما با عدم همکاری دیگر بخشهای زندان به ویژه بهداری مواجه میشوند.”
عدم همکاری مسئولان بهداری با تقاضاهای زندانیان برای معالجه به موقع خارج از زندان که همراه با رد این درخواستهای از سوی دادستانی تهران بوده، در سه سال گذشته دست کم مرگ چهار نفر هدی صابر، ناصر قاسمی، محسن دکمه چی و محمد ناهید را به دنبال داشته است. هر چند در این موارد عدم موافقت دادستانی برای اعزام آنها به بیرون از زندان جهت ادامه معالجه مطرح بوده، اما کم توجهی و گاه بیعلاقگی مسئولان بهداری و دکترهای مستقر در بهداری زندان که تنها باید وظیفه پزشکی خود را بنا به سوگندی که خوردهاند انجام دهند، مزید بر علت بوده و یا حتی اقدام دیر هنگام آنها در فرستادن گزارش مستند و مستدل پزشکی به دادستانی تهران را نباید در این مورد از نظر دور داشت.
بر اساس این گزارش یکی از زندانیان بند ۳۵۰ که به تازگی آزاد شده به تجربه خود در برخورد با پزشکان بهداری اشاره میکند که “چند نفری از این پزشکان به گونهای با تو برخورد میکنند کهگاه تو را یاد رفتار بازجویان وزارت اطلاعات میاندازند.”
داروهای تکراری، به دلیل نبود داروهای مناسب در داروخانه زندان و عدم همراهی برای ارائه نسخه به خانوادهها تا آنها داروها را تهیه کنند از دیگر مواردی است که باید به فهرست بیتوجهیهای آگاهانه برخی از پزشکان و مسئولان بهداری زندان اوین نسبت به زندانیان سیاسی به آنها اشاره کرد.
----------
زندانیان هر جامعه که بر هز دلیلی از خدمات اجتماعی خود محروم شده اند و در حبس به سر میبرند طبق قوانین بین المللی حقوق بشر از حقوق هایی برخوردارند مه مقامات مسول هر بازداشتگاه یا زندان موظف به رعایت این حقوق در حق زندانی است که یکی از انها بررسی وضعیت سلامت و بهداشت زندانیان است.که متاسفانه همانند اکثر بر خورد های حکومت ایران در آن سهل انگاری فراوانی میشود.
رسیدگی ،تشخیص و درمان وضعیت بیماران زندانی به عهده بهداری و یا واحد سلامت زندان هاست که خصوصا در زندان اوین و بطور برجسته زندانیان سیاسی و امنیتی از رسیدگی بسیار ضعیفی برخوردارند که این موضع در تضاد با قوانینبین المللی حقوق بشر است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر