چهارمین نوروزی است که پله های بلند و ساب رفته ی مقابل زندان اوین، سر خم کرده از شرم، در مقابل خانواده هایی که خسته اما پر توان چشم به در کوچک می دوزند شاید همسری، پدری و یا مادری با چشیدن طعم آزادی هر چند موقت در لحظات تحویل سال، سالی روشن تر را نوید دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر