حافظه سیاسی مان را قوی کنیم!

در پی پیگیری و دنبال نمودن اخبار ها و اعلام نظرات و نوشته ها بعضا به چشم میخورد که فعالان مدنی ، سیاسی ، و اجتماعی تنها به بررسی اوضاع فعلی کشور میپردازند که این موضع هیچ مغایرتی با اصل این فعالیت ها ندارد.اما به نظر بنده تمامی اتفاقات و موضوعاتی که هم اکنون در کشور شاهد آن هستیم از جنجال ها و کش مکش های سران قوا تا ارعاب و دستگیری خبرنگاران وغیره تماما موضوعاتی هستند که بار ها و بارها در این سی واند سال پس از پیروزی انقلاب و به روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی تکرار شده اند و تنها در تیتر و جزییات متفاوت بودند ولی در کلیات و اصل موضوع از یک خط فکری نشات گرفتند .به عنوان مثال اعدام های منتقدان و فعالان دوران انقلاب در تابستان سال 67 را که درواقع جنایتی آشکار علیه بشریت بود و به دستورآیت الله خمینی صورت گرفت پس از اعترضات انتخابات سال 88 نیز به صورت مخفیانه در زندان های رژیم ایران صورت گرفت که در اصل از یک موضوع که سرکوب مخالفان و ایجاد احتقان بود نشات می گرفت. درست است که ابعاد و امار های آن با هم متفاوت است ولی میتوان این را عنوان نمود که درحقیقت جنایت علیه بشریت که توسط رژیم ایران بر مردم کشورش صورت گرفته بار ها و بارها با عناوین مختلف اتفاق افتاده است.در بررسی اجمالی این اخبار و رویداد ها فراموشی حاصل از گذر زمان میان مردم مشهود است.چنانکه با اوضاع داخلی ایران و وضعیت اقتصادی و گرانی ها دغدغه مردم شاید جز سیر نگهداشتن خانواده شان نباشد.ولی یکی از وظایف فعلی من و تمامی فعالان سیاسی و مدنی و خبرنگاران و اصحاب رسانه زنده نگه داشتن رویداد ها و اتفاقات و جنایات این رژیم در چند ده گذشته و بست دادن ان به اتفاقات کنونی است.چراکه نباید گذاشت مردم به ظلم عادت کنند.نباید گداشت که با فشار های مالی و احتقان و سرکوب توسط رژیم که هر روزه شاهد آن هستیم مردم خلق مبارزه گری خود را از دست بدهند و تحقق این موهم جز یاد اوری ظلم های گذشته و بررسی آن در حال ممکن نیست.یکی از اهداف حکومت ایران به روز مرگی کشاندن مردم از طریق اعمال فشار های بر معیشت مردم است تا مردم جرات خود را برای اعتراض از دست بدهند!تا در زمان را صرفا برای بدست آوردن نان غنیمت بشمارند نه مبارزه علیه ظلم.از تمامی دوستان پیشکسوت در این عرصه که تجربه مبارزاتی از انقلاب تا کنون را دارند انتظار میرود که اطلاعات و رویداد های آن زمان را به اتفاقات امروز مقایسه کنند تا مردم کمی خاطره هایشان برایشان روشن شود و دریابند که امیدی به اصلاح این حکومت نیست.زیرا تکرارو تداوم ظلم و سرکوب خود دلیل موجهی بر عدم تصمیم و اراده حکومت بر تغییر و اصلاح است.
میتوان دکتر بنی صدر را یکی از بارز ترین شخصیت های مبارز عنوان کرد که این موهم را با داشتن کوله باری از تجربه از گذشته تا کنون دنبال میکند و در اکثر مصاحبه ها و سخنرانی هایشان شاهد اشاره به حوادث و اتفاقات مشابه در گذشته ومقایسه آنها در زمان حال هستیم.
پس بیایید " آنچه گذشت را از یاد نبریم".