به گزارش "آینده"، در پی نطق خشن و افراطی دبیر شورای نگهبان که در آن زنده ماندن و محصور شدن میر حسین موسوی و مهدی کروبی را نتیجه رافت نظام و منت گذاشتن بر سر آنان دانسته بود، یادگار استاد شهید مرتضی مطهری در پاسخ به آیت الله جنتی، ضمن زیر سوال بردن ادعاهای جنتی درباره حوادث سال 88، بدون این که منتی بر سر جنتی بگذارد، به وی پیشنهاد کرد، یک هفته به همین صورت زندگی کنند، ببینند دوام می آورند یا نه.
در شرایطی که جنتی مدعی شرایط بهداشتی و رفاه کسانی که "سران فتنه" می خواند شده بود، مطهری در تشریح این حصر در یادداشتی نوشت: حصر خانگی طولانی مدت و به زعم برخی تندروها تا زمان مرگ شخص محصور ، توجیه شرعی و قانونی ندارد. یک زندانی در زندان از حقوقی برخوردار است که درحصر خانگی وجود ندارد.
ضمناً حصر خانگی آقایان موسوی و کروبی بر خلاف سخن آقای جنتی همراه با رفاهیات نیست. محصورین، در چند اتاق، شبانه روز، تنها و تحت سیطره دوربین ها و شنودها به سر می برند که هر دو محصور نیز دچار بیماری شده اند. امتحانش مجانی است، خود آقای جنتی یک هفته به همین صورت زندگی کنند، ببینند دوام می آورند یا نه.
متن کامل یادداشت دکتر علی مطهری، نماینده تهران در ادامه می آید:
جناب آقای جنتی، امام جمعه موقت تهران بار دیگر افاضاتی درباره فتنه سال ۸۸ کردند و مانند همیشه بر طبل تفرقه و خشونت و افراط کوبیدند. خلاصه حرف ایشان این است که آقایان موسوی و کروبی محارب و مفسد فی الارض هستند و مجازات آنها اعدام است و نظام خیلی منت بر سر اینها گذاشته که به جای اعدام، آنها را حصر خانگی کرده است.
اساس این استدلال باطل است چون محاربه مطابق ماده ۲۷۷ قانون مجازات اسلامی عبارت است از «کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا به قصد ارعاب آنها به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد.»
آیا اعتراض به نتیجه یک انتخابات، محاربه است؟ اصل بیست و هفتم قانون اساسی ما اعتراض و حتی راهپیمایی برای بیان اعتراض را به رسمیت شناخته است. آقایان موسوی و کروبی به نتیجه انتخابات سال ۸۸ معترض بوده و آن انتخابات را از اساس باطل می دانستند و دلایل متعدد خود را نیز به مرجع قانونی ارائه کردند و البته هیچ امیدی هم به قضاوت و داوری عادلانه مرجعی که اکثر اعضای آن از جمله آقای جنتی از چند ماه قبل از انتخابات حمایت خود را از آقای احمدی نژاد اعلام کرده بودند نداشتند. با این اعتراض ساده که اتفاقاً توسط مردم آغاز شد، طرف مقابل به جای ایجاد امکان اظهارنظر معترضان چنان با خشونت برخورد کرد که تا چند ماه عوارض نامطلوبی برای کشور داشت .قطعا بخشی از این عوارض ناشی از ناتوانی آقایان موسوی و کروبی در کنترل هواداران خود بود ولی بخش اعظم آن از بی تجربگی و کینه ورزی وانتقام جویی مدیران بحران از حوادث سال۷۸ نشات می گرفت. نگاه غلط دستگاه وقت اطلاعات و امنیت کشور به مقوله «اعتراض» که هر اعتراضی را مقابله با نظام و ولایت فقیه می دانستند- و متأسفانه هنوز برخی از آن ها چنین می اندیشند – باعث شد که یک مسأله ساده اجتماعی که معمولاً در بسیاری از انتخابات ها در کشورهای مختلف رخ می دهد و به سادگی قابل حل است، به عنوان شورش علیه نظام قلمداد شود و معترضانی را که اکثر قریب به اتفاق آن ها اصل نظام و رهبری را قبول داشتند به عنوان معاند و مخالف انقلاب و جمهوری اسلامی معرفی کنند و دشمن هم از این وضعیت کمال استفاده را ببرد.
آقای جنتی گفته اند این افراد (موسوی و کروبی) ۸ ماه کشور را نا امن کردند و چقدر افراد و جوان ها را کشتند، چه آتش سوزی هایی راه انداختند و چه تخریب هایی را موجب شدند!
باید به آقای جنتی گفت به وجدانتان رجوع کنید و از او بپرسید آیا مقصر و عامل اصلی این اتفاقات اعتراض آن ها بود یا نوع برخورد ما؟ قطعاً آقایان موسوی و کروبی اشتباهاتی داشتند و اتهاماتی متوجه آن ها است، ولی اگر همان ابتدا اجازه اظهار نظر به معترضان داده می شد و از سوی دیگر یک هیأت حل اختلاف عادل و بی طرف تشکیل می شد – نه هیأتی که تشکیل شد و هر شش نفر طرفدار آقای احمدی نژاد بودند – آیا قضیه به اینجا کشیده می شد؟ کسانی که آقای جنتی می گوید افراد و جوان ها را کشتند چه کسانی بودند؟ عکس های آن موجود است و روشن است که چه افراد شناخته شده ای سوار بر موتور در حال تیراندازی هستند. ایشان از حرمت شکنی عاشورای ۸۸ و از پاره شدن عکس امام گفته اند. واقعیت این قضایا چه بود؟ آیا آقایان موسوی و کروبی در این باره حرف ندارند؟ چرا به آن ها اجازه صحبت کردن نمی دهید؟ آیا جز این است که می ترسید حقیقت ماجرا برای مردم آشکار شود؟ اساساً چرا از محاکمه علنی آن ها هراس دارید؟ آن ها را محاکمه علنی کنید و اجازه دفاع به آن ها بدهید و در آخر هم فرضا حکم اعدام برای آن ها صادر کنید، اما حکم اعدامی که توسط دادگاه صالح صادر شده باشد نه حکم اعدامی که توسط امثال آقای جنتی -که خود به جای داور بی طرف بودن یک طرف دعوا بوده است- از تریبون نماز جمعه اعلام شود. آقای جنتی برای توجیه خشونت طلبی خود به حکم امام خمینی درباره منافقین استناد کرده وگفته اند”امام بزرگوار در موضوع منافقینی که دستگیر شده و در زندان بودند فرمودند هر کدام از این منافقین را اگر سر موضعشان هستند اعدام کنید.”
این حکم امام مربوط به زمان جنگ وعملیات مرصاد توسط منافقین است که عده ای از منافقین در داخل زندانها آماده همکاری با آنها شده بودند و البته این که نحوه اجرای این حکم چگونه بود ، مطلب دیگری است. این حکم درباره کسانی بوده است که قیام مسلحانه کرده بوند و آقایان موسوی و کروبی قابل قیاس با آنها نیستند.
بنابراین جناب عالی نمی توانید با توسل به این حکم امام نتیجه بگیرید که این دو نفر هم اگر سر موضعشان هستند باید اعدام شوند. این یک قیاس مع الفارق و یک نتیجه گیری خطای بیّن و آشکار است.
جناب آقای جنتی! به راستی چرا از محاکمه علنی این دو نفر می ترسید و همواره می خواهید از کم اطلاعی و عواطف مذهبی مردم برای به کرسی نشاندن این حرف باطل خود استفاده کنید؟ این یک اصل کلی است که حصر خانگی بدون محاکمه، ظلم است و ظلم بد و مذموم است و باید از مظلوم دفاع کرد.
حصر خانگی بدون محاکمه و کوتاه مدت مثلا به مدت ده روز بنا بر مصالحی مثل این که فرد محصور تحت تاثیر القائات افراد شیطان صفت قرار نگیرد در شرایط خاص می تواند قابل توجیه باشد، اما حصر خانگی طولانی مدت و به زعم برخی تندروها تا زمان مرگ شخص محصور ، توجیه شرعی و قانونی ندارد. یک زندانی در زندان از حقوقی برخوردار است که درحصر خانگی وجود ندارد.
ضمناً حصر خانگی آقایان موسوی و کروبی بر خلاف سخن آقای جنتی همراه با رفاهیات نیست. محصورین، در چند اتاق، شبانه روز، تنها و تحت سیطره دوربین ها و شنودها به سر می برند که هر دو محصور نیز دچار بیماری شده اند. امتحانش مجانی است، خود آقای جنتی یک هفته به همین صورت زندگی کنند، ببینند دوام می آورند یا نه.
به هر حال به جای این تفرقه افکنی ها باید این معضل را هرچه سریعتر حل کرد و راه حل آن آزادی آن ها است و در صورت نیاز، محاکمه علنی همزمان آقایان موسوی، کروبی و احمدی نژاد.
در شرایطی که جنتی مدعی شرایط بهداشتی و رفاه کسانی که "سران فتنه" می خواند شده بود، مطهری در تشریح این حصر در یادداشتی نوشت: حصر خانگی طولانی مدت و به زعم برخی تندروها تا زمان مرگ شخص محصور ، توجیه شرعی و قانونی ندارد. یک زندانی در زندان از حقوقی برخوردار است که درحصر خانگی وجود ندارد.
ضمناً حصر خانگی آقایان موسوی و کروبی بر خلاف سخن آقای جنتی همراه با رفاهیات نیست. محصورین، در چند اتاق، شبانه روز، تنها و تحت سیطره دوربین ها و شنودها به سر می برند که هر دو محصور نیز دچار بیماری شده اند. امتحانش مجانی است، خود آقای جنتی یک هفته به همین صورت زندگی کنند، ببینند دوام می آورند یا نه.
متن کامل یادداشت دکتر علی مطهری، نماینده تهران در ادامه می آید:
جناب آقای جنتی، امام جمعه موقت تهران بار دیگر افاضاتی درباره فتنه سال ۸۸ کردند و مانند همیشه بر طبل تفرقه و خشونت و افراط کوبیدند. خلاصه حرف ایشان این است که آقایان موسوی و کروبی محارب و مفسد فی الارض هستند و مجازات آنها اعدام است و نظام خیلی منت بر سر اینها گذاشته که به جای اعدام، آنها را حصر خانگی کرده است.
اساس این استدلال باطل است چون محاربه مطابق ماده ۲۷۷ قانون مجازات اسلامی عبارت است از «کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا به قصد ارعاب آنها به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد.»
آیا اعتراض به نتیجه یک انتخابات، محاربه است؟ اصل بیست و هفتم قانون اساسی ما اعتراض و حتی راهپیمایی برای بیان اعتراض را به رسمیت شناخته است. آقایان موسوی و کروبی به نتیجه انتخابات سال ۸۸ معترض بوده و آن انتخابات را از اساس باطل می دانستند و دلایل متعدد خود را نیز به مرجع قانونی ارائه کردند و البته هیچ امیدی هم به قضاوت و داوری عادلانه مرجعی که اکثر اعضای آن از جمله آقای جنتی از چند ماه قبل از انتخابات حمایت خود را از آقای احمدی نژاد اعلام کرده بودند نداشتند. با این اعتراض ساده که اتفاقاً توسط مردم آغاز شد، طرف مقابل به جای ایجاد امکان اظهارنظر معترضان چنان با خشونت برخورد کرد که تا چند ماه عوارض نامطلوبی برای کشور داشت .قطعا بخشی از این عوارض ناشی از ناتوانی آقایان موسوی و کروبی در کنترل هواداران خود بود ولی بخش اعظم آن از بی تجربگی و کینه ورزی وانتقام جویی مدیران بحران از حوادث سال۷۸ نشات می گرفت. نگاه غلط دستگاه وقت اطلاعات و امنیت کشور به مقوله «اعتراض» که هر اعتراضی را مقابله با نظام و ولایت فقیه می دانستند- و متأسفانه هنوز برخی از آن ها چنین می اندیشند – باعث شد که یک مسأله ساده اجتماعی که معمولاً در بسیاری از انتخابات ها در کشورهای مختلف رخ می دهد و به سادگی قابل حل است، به عنوان شورش علیه نظام قلمداد شود و معترضانی را که اکثر قریب به اتفاق آن ها اصل نظام و رهبری را قبول داشتند به عنوان معاند و مخالف انقلاب و جمهوری اسلامی معرفی کنند و دشمن هم از این وضعیت کمال استفاده را ببرد.
آقای جنتی گفته اند این افراد (موسوی و کروبی) ۸ ماه کشور را نا امن کردند و چقدر افراد و جوان ها را کشتند، چه آتش سوزی هایی راه انداختند و چه تخریب هایی را موجب شدند!
باید به آقای جنتی گفت به وجدانتان رجوع کنید و از او بپرسید آیا مقصر و عامل اصلی این اتفاقات اعتراض آن ها بود یا نوع برخورد ما؟ قطعاً آقایان موسوی و کروبی اشتباهاتی داشتند و اتهاماتی متوجه آن ها است، ولی اگر همان ابتدا اجازه اظهار نظر به معترضان داده می شد و از سوی دیگر یک هیأت حل اختلاف عادل و بی طرف تشکیل می شد – نه هیأتی که تشکیل شد و هر شش نفر طرفدار آقای احمدی نژاد بودند – آیا قضیه به اینجا کشیده می شد؟ کسانی که آقای جنتی می گوید افراد و جوان ها را کشتند چه کسانی بودند؟ عکس های آن موجود است و روشن است که چه افراد شناخته شده ای سوار بر موتور در حال تیراندازی هستند. ایشان از حرمت شکنی عاشورای ۸۸ و از پاره شدن عکس امام گفته اند. واقعیت این قضایا چه بود؟ آیا آقایان موسوی و کروبی در این باره حرف ندارند؟ چرا به آن ها اجازه صحبت کردن نمی دهید؟ آیا جز این است که می ترسید حقیقت ماجرا برای مردم آشکار شود؟ اساساً چرا از محاکمه علنی آن ها هراس دارید؟ آن ها را محاکمه علنی کنید و اجازه دفاع به آن ها بدهید و در آخر هم فرضا حکم اعدام برای آن ها صادر کنید، اما حکم اعدامی که توسط دادگاه صالح صادر شده باشد نه حکم اعدامی که توسط امثال آقای جنتی -که خود به جای داور بی طرف بودن یک طرف دعوا بوده است- از تریبون نماز جمعه اعلام شود. آقای جنتی برای توجیه خشونت طلبی خود به حکم امام خمینی درباره منافقین استناد کرده وگفته اند”امام بزرگوار در موضوع منافقینی که دستگیر شده و در زندان بودند فرمودند هر کدام از این منافقین را اگر سر موضعشان هستند اعدام کنید.”
این حکم امام مربوط به زمان جنگ وعملیات مرصاد توسط منافقین است که عده ای از منافقین در داخل زندانها آماده همکاری با آنها شده بودند و البته این که نحوه اجرای این حکم چگونه بود ، مطلب دیگری است. این حکم درباره کسانی بوده است که قیام مسلحانه کرده بوند و آقایان موسوی و کروبی قابل قیاس با آنها نیستند.
بنابراین جناب عالی نمی توانید با توسل به این حکم امام نتیجه بگیرید که این دو نفر هم اگر سر موضعشان هستند باید اعدام شوند. این یک قیاس مع الفارق و یک نتیجه گیری خطای بیّن و آشکار است.
جناب آقای جنتی! به راستی چرا از محاکمه علنی این دو نفر می ترسید و همواره می خواهید از کم اطلاعی و عواطف مذهبی مردم برای به کرسی نشاندن این حرف باطل خود استفاده کنید؟ این یک اصل کلی است که حصر خانگی بدون محاکمه، ظلم است و ظلم بد و مذموم است و باید از مظلوم دفاع کرد.
حصر خانگی بدون محاکمه و کوتاه مدت مثلا به مدت ده روز بنا بر مصالحی مثل این که فرد محصور تحت تاثیر القائات افراد شیطان صفت قرار نگیرد در شرایط خاص می تواند قابل توجیه باشد، اما حصر خانگی طولانی مدت و به زعم برخی تندروها تا زمان مرگ شخص محصور ، توجیه شرعی و قانونی ندارد. یک زندانی در زندان از حقوقی برخوردار است که درحصر خانگی وجود ندارد.
ضمناً حصر خانگی آقایان موسوی و کروبی بر خلاف سخن آقای جنتی همراه با رفاهیات نیست. محصورین، در چند اتاق، شبانه روز، تنها و تحت سیطره دوربین ها و شنودها به سر می برند که هر دو محصور نیز دچار بیماری شده اند. امتحانش مجانی است، خود آقای جنتی یک هفته به همین صورت زندگی کنند، ببینند دوام می آورند یا نه.
به هر حال به جای این تفرقه افکنی ها باید این معضل را هرچه سریعتر حل کرد و راه حل آن آزادی آن ها است و در صورت نیاز، محاکمه علنی همزمان آقایان موسوی، کروبی و احمدی نژاد.
