در پی بیشنهاد مجلسی ها برای طرح سوال از رییس جمهوری:
مجلس باید کار خود را انجام دهد. نماینده باید به وظیفه خود عمل کند، اگر رهبری در جایی مخالف باشد رسما و علنی و از طریق رسانه‌ها اعلام میکنند یا پیغام می‌دهند که این کار را نکنید. دیگر، اینکه ما بترسیم و هر بار برویم سوال کنیم که آقا این کار را بکنیم یا نکنیم اصلا معنی ندارد. مثلا می‌گوییم سوال کنیم، می‌گویند اگر آقا بگوید من سوال می‌کنم. خب اگر آقا بگوید که سوال آقا میشود نه سوال مجلس.
-----------
این موضوع که رهبر جمهوری اسلامی ایران سردمدار و شخص اول حکومت جمهوری اسلامی ایران است هیچ شکی وجود ندارد.در هر کجا که خطی از سیاست و حکومت دیده میشو ردپای رهبری و یا نماسندگان آن دیده میشود.رهبری یا ولایت فقیه در ایران هم اکنون به به مثابه "شاهنشاهی"در سایر کشور هاست فقط با این تفاوت که در شاهنشاهی سمت وریاست کشور در خانواده شاهنشاه منتقل میشودولی در رهبری فعلی ایران از شخصی به شخص دیگر.
در زمان انقلاب اسلامی ایران نیاز رهبری برای به ثمر رسیدن انقلاب ضروری بود به دلیل آن که گروه ها و احزاب را در کنار هم جمع کند وبه یک هدف واحد برسد ولی پس از مرگ آیت الله خمینی ضرورتی بر وجود یک رهبری سیاسی و مذهبی دیده نمیشد لاکن برای انتقال قدرت و در دست داشتن افسار حکومت ایت الله خامنه بر روی کار آمد.
قدرتی که حتی شورای نگهبان که طبق قانون اساس جمهوری اسلامی وظیفه کنترل و نظارت بر رهبری را دارد نمی تواند کوچکترین دخل و تصرفی در ان بکند.مقام رهبری در ایران یک قدرت بلا منازع در کشور است و با اطمینان میگویم هیچ کس و هیچ مقامی قدرت مقابله با آن را ندارد.پس عادی است که مجلسیان نیز بگویند:اگر آقا اجازه دهد سوال میکنیم...
این یعنی مجلس وقوه قضاییه و رییس جمهوری همه در لوای رهبری کار میکنند و با اجازه آن اب مینوشند.رهبری در اصل راهبری است برای اتحاد مردم و قوا نه یک مقام بالا مرتبه که تمامی امور در دست او باشد. مخالف رهبری یعنی مخالفت ...
کسی حق اعتراض ندارد...چه کسی و با چه قدرتی همچنین مقام بت گونه ای را برای مردم ایران به ارمغان آورد؟
در نظر من شخصی مثل رهبری شخصی است عادی و یک مقام مثل دیگر مقامات سیاسی که حتی نباید قدرت اجرایی داشته باشد...فقط ناظر باشد و امور را رصد کند تا اگر انحرافی بوجود آمد گوشزد کند که همچین مقامی آن چنان الزامی نیز ندارد چون واحد هایی در هز قسمت ازحکومت برای نظارت وجود دارد.مثل آن است که یک شخص دستور بدهد و دیگران مثل عروسک خیمه شب بازی فقط اجرا کنند.در نظر من مسول اصلی تمام مشکلات فعلی ایران دست های پشت پرده رهبری و مقام ولایت فقیه است که خود این الفاظ جای بحث دارد...
رهبری نیز همانند الباقی مقامات رژیم جمهوری اسلامی دچار فساد ئ تزلزل شده ونیاز به بازبینی و تغییرات و اصلاحات اساسی دارد ولی کدام مقام قدرت اجرای ای موهم را دارد؟
مجلس باید کار خود را انجام دهد. نماینده باید به وظیفه خود عمل کند، اگر رهبری در جایی مخالف باشد رسما و علنی و از طریق رسانه‌ها اعلام میکنند یا پیغام می‌دهند که این کار را نکنید. دیگر، اینکه ما بترسیم و هر بار برویم سوال کنیم که آقا این کار را بکنیم یا نکنیم اصلا معنی ندارد. مثلا می‌گوییم سوال کنیم، می‌گویند اگر آقا بگوید من سوال می‌کنم. خب اگر آقا بگوید که سوال آقا میشود نه سوال مجلس.
-----------
این موضوع که رهبر جمهوری اسلامی ایران سردمدار و شخص اول حکومت جمهوری اسلامی ایران است هیچ شکی وجود ندارد.در هر کجا که خطی از سیاست و حکومت دیده میشو ردپای رهبری و یا نماسندگان آن دیده میشود.رهبری یا ولایت فقیه در ایران هم اکنون به به مثابه "شاهنشاهی"در سایر کشور هاست فقط با این تفاوت که در شاهنشاهی سمت وریاست کشور در خانواده شاهنشاه منتقل میشودولی در رهبری فعلی ایران از شخصی به شخص دیگر.
در زمان انقلاب اسلامی ایران نیاز رهبری برای به ثمر رسیدن انقلاب ضروری بود به دلیل آن که گروه ها و احزاب را در کنار هم جمع کند وبه یک هدف واحد برسد ولی پس از مرگ آیت الله خمینی ضرورتی بر وجود یک رهبری سیاسی و مذهبی دیده نمیشد لاکن برای انتقال قدرت و در دست داشتن افسار حکومت ایت الله خامنه بر روی کار آمد.
قدرتی که حتی شورای نگهبان که طبق قانون اساس جمهوری اسلامی وظیفه کنترل و نظارت بر رهبری را دارد نمی تواند کوچکترین دخل و تصرفی در ان بکند.مقام رهبری در ایران یک قدرت بلا منازع در کشور است و با اطمینان میگویم هیچ کس و هیچ مقامی قدرت مقابله با آن را ندارد.پس عادی است که مجلسیان نیز بگویند:اگر آقا اجازه دهد سوال میکنیم...
این یعنی مجلس وقوه قضاییه و رییس جمهوری همه در لوای رهبری کار میکنند و با اجازه آن اب مینوشند.رهبری در اصل راهبری است برای اتحاد مردم و قوا نه یک مقام بالا مرتبه که تمامی امور در دست او باشد. مخالف رهبری یعنی مخالفت ...
کسی حق اعتراض ندارد...چه کسی و با چه قدرتی همچنین مقام بت گونه ای را برای مردم ایران به ارمغان آورد؟
در نظر من شخصی مثل رهبری شخصی است عادی و یک مقام مثل دیگر مقامات سیاسی که حتی نباید قدرت اجرایی داشته باشد...فقط ناظر باشد و امور را رصد کند تا اگر انحرافی بوجود آمد گوشزد کند که همچین مقامی آن چنان الزامی نیز ندارد چون واحد هایی در هز قسمت ازحکومت برای نظارت وجود دارد.مثل آن است که یک شخص دستور بدهد و دیگران مثل عروسک خیمه شب بازی فقط اجرا کنند.در نظر من مسول اصلی تمام مشکلات فعلی ایران دست های پشت پرده رهبری و مقام ولایت فقیه است که خود این الفاظ جای بحث دارد...
رهبری نیز همانند الباقی مقامات رژیم جمهوری اسلامی دچار فساد ئ تزلزل شده ونیاز به بازبینی و تغییرات و اصلاحات اساسی دارد ولی کدام مقام قدرت اجرای ای موهم را دارد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر