شبکه‌های تلویزیونی ایران و خبرگزاری‌ها و وب‌سایت‌های خبری نزدیک به اصول‌گرایان نیز از حامد زمانی به عنوان ستاره تازه موسیقی این مرز و بوم نام می‌برند.
در تلویزیون حکومتی ایران، یعنی جایی که استادانی چون «محمدرضا شجریان»، «شهرام ناظری» و «حسام‎الدین سراج» یا چهره‌های مطرح پاپ هم‌چون «محسن چاووشی»، «محسن یگانه»، «مازیار فلاحی»، «فرزاد فرزین» یا «سیروان خسروی» از امتیازات مشابهی برخوردار نیستند، حامد زمانی یکه‌تاز است.
حامد زمانی اولین هنرمندی نیست که نظام جمهوری اسلامی روی او به عنوان تریبون خود در بخش فرهنگ و هنر سرمایه‌گذاری کرده است؛ از ابتدای انقلاب تلاش‌هایی در این جهت انجام شد که ایده‌ شکل‌گیری حوزه هنری و «تبلیغات اسلامی» از آن بیرون آمد.
اما مشکلی که حکومت ایران با آن روبه‌رو بوده، این است که عده زیادی از هنرمندان منتقدش از درون همین سیستم‌های تربیت هنرمند برای پیشبرد اهداف نظام درآمده‌اند؛ «محسن مخملباف»، «بهروز افخمی»، «کمال تبریزی»، «محمدمهدی عسگرپور» و بسیاری دیگر از سینماگران ایرانی که امروز منتقد و یا مخالف عملکرد نظام هستند، از حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بیرون آمده‌اند.
ولی اینجانب این شعر را به این طریق می‌گویم تا که حامد و حامیان ایشان بیشتر بگویند می‌کشیم این شعر به خود شما حکومتی‌های «جمهوری اسلامی» می‌گوید، می‌کشیم که نزدیک به چهار دهه از حکومت فاشیست ولایت فقیه می گذرد که از ابتدا تا به امروز و آینده، کشتار متوالی مردم بی‌گناه، دزدی‌ها و غارت‌گری‌ها، ظلم و ستم به زنان، کودکان، دیگرباوران، شکنجه و تجاوز در زندان‌های بی‌شمار، خردزدایی از مردم، ساختن بیش از بیست هزار امامزاده ...، توجه نداشتن به تندرستی و سلامت مردم، دست‌کاری در تاریخ، آیین و فرهنگ ایران، نادیده گرفتن جشن‌ها و مراسم ایرانی، ویران کردن آثار باستانی چند هزارساله ایران، تجملات و رفت‌وآمدهای پرهزینه، حاتم‌بخشی به جیب مزدوران حزب‌الله و بشار اسد و پوتین و مالکی.
آری آری باید میکشید ،میکشید، میکشید را بر کارنامه انقلاب شومتان ثبت کرد!!! چون شما به کشتن و شکستن و دریدن ایران خوش هستید. درخشکی و کشتی و کوچه و بازار و حریم و خانه‌های مردم سرک می‌کشید. دانه به دانه جوانان مردم ایران را فراری و معتاد و اعدام و روانی و کشتید. دنیای امن و امان را پراز جنایت‌های خود کردید. در ایران زندانیان بی‌گناه را اعدام کردید. آری هرکسی برای خود بود، به هرکی رسیدید در ۶٧ بی دلیل کشتید. نه شرغی و نه غربی شعارتان بود روسیه و چین با شماست، می‌کشید. در کمال خونسردی و با خنده و با خواب آسوده می‌کشید می‌کشید می‌کشید، صدها شهرام‌های بی‌گناه را می‌کشید. دنیا را با نرمش قهرمانانه خریدید ملت ایران را با سرکوب و نیرنگ از ته دل می‌کشید موشک‌ها را پنهان کردید تا که منجی بی سلاح نماند بلکه آید هرچه گوید، بکشید، بکشید.

قلم ها و دست، پاها را شکستید، شکستید

“می‌کشیم، می‌کشید، می‌کشند” آنهایی که از سال ۵۷ با چماق بجان مردم افتادند و مردم فارس و عرب و لر و ترک و کرد و بلوچ و ترکمن را دسته دسته تیر باران کردند.
“می‌کشیم، می‌کشید، می‌کشند” آنها بودند که طالقانی را مسموم کردند و تمام روحانیون ضد ولایت فقیه مثل شریعتمداری و منتظری را به تبعید و زنجیر کشیدند.
“می‌کشیم، می‌کشید، می‌کشند” آنهایی که با خفقان و سرکوب به دستگیری و اعدام روشنفکران پرداختتید و قتل‌های زنجیره‌ای راه انداختید و هر صدای اعتراض را جاسوس و صیهونیست و ضدانقلاب و شاه‌پرست و منافق و فتنه‌گر ووو نامیدند و دست و پا شکستند.
“می‌کشیم، می‌کشید، می‌کشند” آنهایی هستند که خون بی‌گناه علما و جوانان أهل سنت را بخاطر ضعف حکومت و درغ و خرافات مذهبی خود ریختند…
“می‌کشیم، می‌کشید، می‌کشند” آنها بودند که وعده اتوبوس و مدرسه و بهداشت مجانی و بهشت را دادند و بجایش بحران گروگانگیری و جنگ ۸ ساله و موشک و بمب اتمی سازی و گرانی بیکاری و اعتیاد و فحشا را ارایه دادند. آنها “می‌کشیم، می‌کشید، می‌کشند” آنها هستند که همچنان میلیاردها پول مردم ایران را غارت می‌کنند و با سرکوب و اعدام و دروغ و اتهام و تهدید و تبعید و اسیدپاشی و شلاق و شکنجه می‌خواهند به چپاول و “می‌کشیم، می‌کشید، می‌کشند” ادامه دهند.
کسی نپرسید «کی قاتله کی جانیه» چشم دوربین‌هایتان به سوی خمس، صیغه، نیرنگ، حیله است. سازمان و قطعنامه‌های حقوق بشری علیه رژیم کیلویی چند است؟
با وعده‌ی آب و نان ما را خر کردند. گل‌های وطن را هـــمه پرپر کردند
....
من از جناب حامد زمانی خواستارم یک آهنگ پاپ هم از تورم و فیش حقوقی یا بیکاری یا خرج ازدواج و بچه‌های کار خیابانی و سایر استثنائات داخل کشور شما گل و بلبل بخوانید خواننده محبوب (….) !!!