خبرگزاری هرانا – هفت زندانی سیاسی با حکم حبس ابد در زندان رجایی شهر کرج، تا امروز از ۱۲ تا ۲۳ و جمعا ۱۲۰ سال است که بدون مرخصی در زندان به سر می‌برند. در ادامه با این هفت زندانی بیشتر آشنا شوید.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هفت زندانی سیاسی؛ محمد نظری، کریم معروف عزیز، عمر فقیه پور، خالد فریدونی، سعید ماسوری، افشین بایمانی و حمزه سواری به ترتیب ۲۳، ۲۰، ۱۷، ۱۶، ۱۶، ۱۶ و ۱۲ سال و مجموعا ۱۲۰ سال در زندان تحمل حبس نموده‌اند.
محمد نظری فرزند حمدالله متولد ۱۳۵۰ در سال ۱۳۷۳ در بوکان به اتهام همکاری با یکی از احزاب اپوزیسیون کردستان دستگیر و در یک فرایند مبهم قضایی به تحمل حبس ابد محکوم شد.
آقای نظری پیش‌تر محکومیت خود را بر اساس اعترافات دروغین اخذ شده تحت شکنجه دانسته بود.
این زندانی سیاسی بیمار در ۲۳ ساله گذشته نتوانسته از مرخصی استعلاجی علیرغم مشکلات جسمی خود استفاده کند. وی هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج بصورت تبعیدی حکم محکومیت خود را سپری می کند.
کریم معروف عزیز زندانی تبعه کشور عراق، حدود ۲۰ سال در زندان‌های مختلف در ایران زندانی بوده است. چندی پیش وی جهت مبادله با کشور عراق از زندان رجایی شهر منتقل شده بود که حدود ۵۴ روز بعد در تاریخ دهم خرداد ماه به دلایل نامعلومی به سالن ۱۲ زندان رجایی‌شهر کرج بازگردانده شد.
گفتنی است که این زندانی سیاسی مبتلا به بیماری دیابت و فشار خون است، وی همچنین از عارضه بیماری قلبی نیز رنج می برد و در طول مدت حبس بیش از ۲۰ مرتبه داخل زندان عمل شده است و یک مرتبه نیز عمل قلب باز را تجربه کرده است.
عمر فقیه پور در سال ۱۳۷۸ بازداشت و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه ازطریق ارتباط با حزب دموکرات کردستان، در دادگاه انقلاب مهاباد به اعدام محکوم شده بود و سپس در رای دادگاه تجدید نظر، حکم وی با یک درجه تخفیف به حبس ابد کاهش یافت.
وی در زمان بازداشت دختری سه ساله داشته که امروز و با گذشت ۱۷ سال حتی یک روز هم در خانه و در کنار خانواده خود نبوده است.
آقای فقیه پور پس از بازداشت و صدور حکم در زندان‌های پیرانشهر، مهاباد و ارومیه نگهداری و سپس به زندان رجایی شهر منتقل شده است.
«بهمن احمدی امویی»، روزنامه نگاری که پنج سال در زندان بوده، در نامهای از زندان به همسرش درباره «فقیه‌پور» نوشته بود: “سال‌هاست ملاقاتی ندارد، تصویر ثابت او در بند این است؛ همیشه ساکت روبروی تلویزیون نشسته و درحالی که فیلم و سریال‌های تلویزیون جمهوری اسلامی را نگاه می‌کند با قلاب‌هایی که تند و تند حرکتشان می‌دهد، کیف و کمربند می‌بافد تا هزینه زندگی خود در زندان را تأمین کند.”
خالد فریدونی در شهریور ماه ۱۳۷۹ بازداشت و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه ازطریق ارتباط با حزب دموکرات کردستان، در دادگاه انقلاب مهاباد به اعدام محکوم شده بود و پس از سه سال و نیم زندگی در زیر سایه حکم اعدام، در رای دادگاه تجدید نظر، حکم وی با یک درجه تخفیف به حبس ابد کاهش یافته است.
آقای فریدونی پس از بازداشت و صدور حکم در زندان‌های پیرانشهر، مهاباد و ارومیه نگهداری و سپس به زندان رجایی شهر منتقل شد. با وجود امکان قانونی استفاده از آزادی مشروط و مرخصی، وی همچنان ۱۶ بدون مرخصی در زندان رجایی‌شهر کرج محبوس است.
سعید ماسوری، متولد ۱۳۴۴، به منظور ادامه تحصیل در کشور نروژ به سر می برد تا اینکه در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۰ به خانواده وی اطلاع دادند که سعید در حین بازگشت به ایران توسط مامورین سازمان اطلاعات و امنیت کشور در شهرستان دزفول دستگیر شده است. لازم به ذکر است که آقای ماسوری در دی‌ماه ۱۳۷۹ دستگیر شده بود ولی در اردیبهشت سال بعد به خانواده وی اطلاع داده شد.
سعید ماسوری به همراه غلام‌حسین کلبی به اتهام رابطه با سازمان مجاهدین خلق در شهرستان دزفول بازداشت و تا این لحظه را بدون هیچ‌گونه مرخصی در بازداشت‌گاه اداره اطلاعات اهواز، اوین و رجایی‌شهر سپری کرده است.
آقای ماسوری در سال ۱۳۸۱ و در دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد ولی در نهایت حکم وی به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.
سعید ماسوری از زمان دستگیری مدت ۱۴ ماه را در سلول انفرادی اداره اطلاعات اهواز سپری کرد و سپس او را به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل کردند.
این زندانی سیاسی در ۱۶ سال حبس بارها و در مواجهه با اقدامات غیرقانونی مسئولین زندان‌ها و نیروهای امنیتی دست به اعتصاب غذا زده و سابقه آسیب دیدگی جسمی و محرومیت از مراقب پزشکی در زندان را نیز دارد.
افشین بایمانی زندانی سیاسی سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج، در ۱۵ شهریور ۱۳۷۹ به جرم کمک به فرار برادر خود «مهدی بایمانی» که با سازمان مجاهدین خلق مرتبط بود بازداشت و به اعدام محکوم شد، این حکم در دادگاه تجدید نظر تایید شد اما پس از ۶ سال حکم وی به حبس ابد تقلیل یافت.
دوران طولانی زندان برای افشین بایمانی که متأهل و پدر دو فرزند بوده، علاوه بر مشکلات جسمی نظیر بیماری قلبی و سنگ کلیه، مسائل عدیده ای را نیز برای خانواده اش ایجاد کرده است. وی در حال حاضر به دلیل گرفتگی عروق قلبی با خطر سکته قلبی مواجه بوده و بعضا به بیمارستان نیز اعزام شده است.
حمزه سواری متولد ۱۳۶۸ در بهبهان و ساکن اهواز، در حالی که نوجوانی ۱۶ ساله بود همراه دو برادر دیگرش با نامهای محمدعلی و جعفر سواری، در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۴ با اتهام «تشکیل یک موسسه فرهنگی» بازداشت شد.
این سه برادر اما در ادامه بازجویی‌ها برای اعتراف به مشارکت در بمب‌گذاری تحت شکنجه قرار گرفتند و بعدتر دو برادر وی اعدام شدند. حمزه نیز به اعدام محکوم شده بود، اما این حکم شکسته شد.
وى به اتهام اقدام علیه امنیت ملى، محاربه با خدا و فساد فى الارض از سوى شعبه یک دادگاه انقلاب اهواز به حبس ابد محکوم و سپس از زندان کارون اهواز به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.
